Gister las ik een mooi artikel, wat inging op de belangen van het hebben van een baan waar jij het naar je zin hebt. Een open deur als je het aan mij vraagt, maar te veel van ons settelt voor een baan die niet past bij wie we zijn als persoon. Natuurlijk begrijp ik ook wel dat elke baan zijn ups en downs kent, dat het niet altijd alleen maar feest kan zijn (alhoewel, waarom niet?) en dat je het maandagochtend-gevoel nooit geheel kwijt zal zijn. Maar waarom settelen we voor een baan waar we niet blij van worden als het zo'n groot gedeelte van onze tijd in beslag neemt.
Geld. Dat is bij mij vaak de drijfveer. Waar verdien ik genoeg en waar verdien ik wat ik naar mijn gevoel ook echt vérdien? Maar ik ben er sinds kort achter dat het voor mij niet zo werkt. Want, waarom zou ik meer geld willen verdienen, als ik het vervolgens uitgeef aan óf materieel (wat vergaat) óf wat ervoor zorgt dat ik op zondagavond (en eigenlijk niet alleen in het weekend #guilty) mijn flesje wijn kan betalen om 'even aan iets anders dan werk te denken'?
Wat heb je aan geld als je in je vrije tijd moe bent, té moe om te sporten en té moe om te socializen doordeweeks. Geld om op vakantie te gaan! Dat is zo, maar die vakantie waar je zó erg aan toe bent, is helaas maar een heel klein gedeelte van je jaar. Bij mij om precies te zijn 25 dagen. En om daarvoor nou de andere 340 dagen krom voor te liggen van de stress? Nee dank je. En weekenden reken ik voor het gemak even niet mee, want dan kom je bij van alle werkstress door de weeks..
Als ik 's ochtends in de trein om me heen kijk dan zie ik vaak bedrukte geszichten. 'We moeten weer'. Of op kantoor hoor ik ook vaak: 'ik moet nog 3 uurtjes'. Voor wat eigenlijk? En van wie?
De rekeningen betalen zichzelf niet, dat weet ik ook wel. Maar waarom zou je niet een paar honderd euro per maand kunnen missen als het zoveel meer bijdraagt aan je geluk? Of wellicht betekent het wel helemaal niet dat je er financieel door moet achteruit gaan. Want vaak is het zo, waar geluk is, zit winst!
Ik ben benieuwd of er meer mensen zoals ik, rond deze leeftijd, wanhopig opzoek zijn naar verdieping binnen het werk. Is carrière maken helemaal de shit, of ben je eigenlijk stoerder als je alles opzij zet om wat gelukkiger te zijn?
Reactie plaatsen
Reacties